Lolke A. Dokkum

Lolke Ages Dokkum werd geboren op 10 februari 1869 te Sneek als zoon van Age Dokkum en Hiltje van der Meulen. Hij was gehuwd met Reinderdina Reijenga en overleed in Sneek op 6 januari 1922.

Opleiding en werkzaamheden:
Als scheikundige promoveerde hij aan de Rijkuniversiteit van Groningen. Hij vestigde zich als apotheker in Sneek, aan het Kleinzand 34; zijn woonhuis bevond zich pal daar achter, aan de Biesketorensteeg 1. Dit hoge, brede en grote pand, waar hij ook zijn laboratorium en zijn “medicijnenfabriek” had noemde hij altijd “zijn Stins”. Later verhuisde hij naar de Westersingel 1 (thans, na omrekening nr. 30, een notariskantoor.)
Dokkum was een veelzijdig en idealistisch mens: Hij schilderde, was geschied- en oudheidkundige, musicus, componeerde en maakte zich, samen met G.A. Wumkes, sterk voor de leerstoel Fries aan de Universiteit, waaraan hij promoveerde. Het zou maar zo kunnen dat hij les in compositie kreeg van Paul L. Gaillard, een voornaam musicus in Sneek en omstreken en o.a. ook leermeester van Bauke Annes Visser. Hij wist het leven te zien als een eenheid, met als basis zijn diep gewortelde gelovige gevoelens.

Composities:
Hij toont zich in zijn composities vaardig. Zijn oeuvre klinkt niet vernieuwend, maar wel vakkundig. Een mengeling van een cerebrale scheikundige met het Friese romanticisme, hier en daar beïnvloed door Haydn, maar ook door Saint-Saëns. Hij zette meerdere teksten van P.J. Troelstra op muziek. Met name de zangstem en de piano hadden zijn aandacht, ook al zijn er incidenteel enkele werken voor o.a. symfonieorkest.

Van Dokkum zijn 23 liederen op Friese tekst overgeleverd. Akke de Vries roemde Dokkum in een artikel in De Tsjerne als de schepper van het Friese kunstlied. Dit klinkt wel heel enthousiast, zeker als wij zijn creaties vergelijken met die van b.v. Folkertsma of Visser. Zijn liederen getuigen echter wel van een gedreven vakmanschap met vaak interessante modulaties.
Behalve in het Fries schreef hij liedcomposities op Nederlandse en op Zuid Afrikaanse tekst. De laatste naar aanleiding van de Boere Oorlog op tekst van J.B. Schepers.

Uit het klassiek-romantisch repertoire mogen wij zijn vier pianosonates wel beschouwen als behorend tot het beste wat in Friesland geschreven is. Zowel de heldere sonatevorm van Haydn (tijdens zijn leven heeft zijn leermeester Gaillard zowel die Schöpfung als die Jahreszeiten in Sneek uitgevoerd), als de romantische expressie van Saint-Saëns (met name in de langzame delen) moeten hem daartoe een steun in de rug gegeven hebben.

Verder schreef Dokkum nog een aantal operettes en toneelmuziek bij “De ienige Útkomste”. Dit is een interessante combinatie van zijn liefde voor oudheid (het verhaal, door hem zelf geschreven), speelt zich af in het gebied rond de Zwette, toen nog gelegen buiten de stadspoorten van Sneek) en gevoel voor dramatiek.
Hierover hield Dokkum zelf ook lezingen.

Dr. Dokkum is niet oud geworden, 52 jaar. Tijdens zijn leven bleef hij zijn geboortegrond trouw en streed hij als vakkundig mens voor zijn idealen!

Dirk Meijer